1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

น่าน


      ก่อนที่เราจะเดินทางออกจากจังหวัดแพร่นั้น เราได้แวะไปที่ร้านยาและ Seven Eleven เพื่อหาของมาใส่ท้องซักนิดหนึ่งเพราะพี่คนขับรถบอกว่ากว่าจะไปถึงที่หมายต่อไปอาจจะใช้เวลาซักนิดหนึ่ง ในขณะที่ทุกคนซื้อของกันอยู่ ผมก็ได้แวบไปที่ร้านที่มีเจ้าหมาน้อย Siberian Husky 3 ตัวนั้น ที่ต้องแอบมาเพราะกล้วพี่แอนตามมาด้วย ถ้าเกิดหมาเห็นเธอกระโตกกระตากอีกมันอาจจะกัดเอาได้ ผมจึงไปขออนุญาติเจ้าของมัน ถ่ายรูปมาให้ทุกท่านได้ดูเล่นว่าหมาหิมะอย่างพวกมันก็สามารถปรับตัวให้เข้ากับบ้านเราได้ เราได้เดินทางต่อกันทันที แต่ถนนค่อนข้างจะเป็นโค้งซะมากเลย ผมเลยจำเป็นต้องข่มตาหลับเพื่อจะได้ไม่เมาครับ จะว่าไปแล้วพี่ๆทุกคนก็หลับกันหมดเหมือนกัน เพราะแต่ละคนไม่ค่อยจะสมบูรณ์นักจึงต้องเก็บแรงไว้ให้ได้มากที่สุด

เรามาถึงที่หมายในเวลาประมาณเกือบ 2 ทุ่ม วันนี้พี่เชด (คนขับรถอารมณ์ดีของเรา) ดีใจมากเลยเพราะเหมือนได้กลับบ้านที่สอง ทำไมผมถึงพูดว่าบ้านที่สอง นั่นเป็นเพราะที่นี่เป็นจังหวัดที่แฟนพี่เค้าอยู่ครับ จังหวัดน่านนั่นเอง ไม่รอช้าพี่เค้าก็ได้พาเราไปยังร้านอาหารชื่อ “ชมเดือน” ซึ่งเป็นร้านอาหารของน้องแฟนพี่เชดนั่นเอง พี่แกนำเสนอเป็นอย่างมาก เซิฟเอง บริการ เทน้ำ ตักข้าว ถามถึงรสชาติทุกอย่าง โห...อะไรจะขนาดนั้น สอบถามพี่เค้าได้ความว่าต้องรีบทำคะแนน ฮ่าๆๆ แต่แล้วก็มีประเด็นมาอีก จะเป็นใครไปไม่ได้เลย ถ้าไม่ใช่เธอคนนี้ พี่แอนอีกแล้ว เธออีกแล้ว! “ไหนว่าร้านอาหารชื่อน้องแฟนไง ทำไมชื่อชมเดือนละ?” พี่ผึ้ง อาจารย์พงศ์และผม ต่างกุมหัวตัวเอง ประมาณว่าไม่รู้จะพูดกับเธอแบบไหนดี ภาษาอะไรดี พี่ผึ้งจึงอธิบายให้เธอฟังด้วยถ้าที่หมดแรง เธอจึงเข้าใจและพยายามพูดอะไรอีกเยอะแยะต่อๆไปไม่หยุด ฮ่าๆ (ผมคิดในใจว่า หาอะไรหวดซักทีดีไหมเนี่ยะ ชักจะไม่ไหว เหอๆ) หนุ่มๆ จะชอบและสนใจเธอเป็นอย่างมากกับความ อาโนเนะ ของเธอ ประมาณว่า First Impression เอาไปเต็มว่างั้น แต่รู้จักแล้ว........อืมพอดีกว่า เอาเป็นว่าเธอน่ารักน่าแกล้งก็แล้วกันครับ (^_^’)....อ่านต่อ

ภาพบรรยากาศกิจกรรม

    

   
   

 

ผู้ก่อตั้งโครงการ   


                                            

ผู้บริหารโครงการ