หนองคาย

      เย้...ที่ๆเราจะไปกันในคราวนี้ เป็นที่ๆผมมาก็อาจจะมาบ่อยกว่าจังหวัดอื่นๆซักหน่อยครับ เพราะเวลาที่ผมมารวมญาติในวันตรุษจีนที่ อ.ชุมแพ จ.ขอนแก่น เราก็จะมาที่จังหวัดนี้อยู่เป็นประจำ ช่วงงานเทศกาลสงกรานต์เค้าก็มีการแห่หลวงพ่อพระใส จังหวัดหนองคายครับ ผมก็เคยมีโอกาสได้แห่ครั้งหนึ่ง คนเยอะมากๆครับ น้ำนองเต็มพื้นเลย แห่กันไม่ได้กลัวองค์พระหล่นเลย ฮ่าๆ แต่ก็สนุกครับ เพราะทุกคนส่งเสียงโห่ร้องสร้างความคึกคักเป็นอย่างมาก เรามาถึงกันก็เย็นแล้ว จึงได้แวะเที่ยวที่ “ตลาดท่าเสด็จ” ที่นี่ก็มีสินค้ามากมายเช่นผ้าไหม เครื่องเงิน ผ้าถุง และอีกหลายๆอย่าง จะว่าไปแล้วกลุ่มเราไม่ได้เน้นช๊อปปิ้งครับ อย่าลืมว่า Concept เราคืออาหาร ฮ่าๆๆ ไม่รอช้าเราก็มุ่งหน้าไปยังร้านอาหารเวียดนามที่ขึ้นชื่อที่สุดในระแวกนี้ “ร้านแดงแหนมเนือง” สั่งตามใจปากกันอีกแล้วครับ ก็จะมาลำบากที่ผมทุกที เสื้อก็ชักจะฟิตไปทุกทีแล้ว อืม...การเดินทางมาในคราวนี้ ผมรู้สึกว่าผมกินอะไรไม่ค่อยจะลงเลย เพราะเริ่มจะเบื่ออาหารแนวนี้ซะแล้ว เวลากลับไปที่บ้านก็ซื้อแต่ข้าวกล่องกัน อาจเป็นเพราะว่าพระมารดาผมก็ไม่ค่อยอยากจะทำครับเพราะลูกๆไม่ค่อยอยู่ ฮ่าๆ ลูก 3คน ไม่อยู่ซักคน เพราะยังเรียนอยู่บ้างทำงานไกลบ้างครับ พูดถึงที่บ้านแล้วก็คิดถึงหมาน้อยของผมที่เพิงจะคลอดลูกซะด้วย จะว่าไปแล้วผมพล่ามอะไรอยู่เนี่ย.....ครับกับมาที่ร้านแหนมเนืองอีกครับ เวลาจะกินอาหารชนิดนี้สาวๆก็อาจจะดูไม่งามซักหน่อยเพราะต้องอ้าปากกว้างมากๆ พี่สาวสองคนของเราหมดสวยไปเลย

     
      หลังจากสวาปามกันไปเรียบร้อยเราก็เข้าพักที่ “โรงแรมหนองคายแกรนด์” ผมสังเกตุเห็นว่าทำไมมีกลอง ระนาด ฉิ่งตั้งอยู่ด้านหน้าทางเข้าเลย ก็แปลกใจครับ ไม่นานนักก็มีทีมใหญ่ชุดสีม่วงมานั่งเล่นเครื่องดนตรีเหล่านั้นอย่างสนุกสนาน สอบถามได้ความว่าจะมีคณะสัมมนามาจึงมีการละเล่นต้อนรับ ดูดีเลยทีเดียวครับอยากจะเข้าไปแจมด้วยแต่ไม่กล้า ถึงห้องพักซักทีครับเบาะนอนช่างสบายจริงๆ อย่างกับสวรรค์เลย อาจจะเป็นเพราะเหนื่อยจากการเดินทางครับ ผมกับอาจารย์ก็กะจะลงไปว่ายน้ำกันที่สระของโรงแรมอีกแต่ว่าสระเค้าปิดตั้งแต่ 6โมงแล้วจึงชวดไป เราก็นั่งดูทีวี สรุปงาน อ่านหนังสือกันไป ซักพักก็มีเสียงเคาะประตู ผมก็สงสัยว่าใครมาเคาะเนี่ยะดึกขนาดนี้แล้ว คิดในใจ (อาจารย์เรียกเด็ก) จ๊ากก ล้อเล่นครับ ผมจึงเดินไปเปิด เจอป้าคนหนึ่งครับ แกก็ตกใจที่เห็นผม ดูจากสภาพแล้วเมาชัวร์ครับ เธอเลยบอกผมว่า “อุ้ย! โทษทีค่ะเปลี่ยนห้องไปเปลี่ยนห้องมาเลยงง” ผมก็ไม่ได้สนใจนักจึงปิดประตูไป และก็นั่งทำงานต่อจนเข้านอน ส่วนอาจารย์ก็นอนอ่านหนังสือไปครับ.....อ่านต่อ

ภาพบรรยากาศกิจกรรม